Hepimiz birer TIRTIL'dık önceee...

Hepimiz birer tırtıldık başlangıçta,

Koca bir ömrün bir gün olduğunu bilmeyen…

Hepimiz birer tırtıldık önce…

Kimimiz daldan düştük, kimimizi kuş yedi...

Kimimizin ömrü bir dal kadardı...

Kimimiz, çabaladık, süründük dal nedir bilmeden…

Hepimiz tırtıldık başlangıçta kelebeğe dönüşmeyi bekleyen

Bir günü bir ömür zannederdik.

Ömrümüzün bir gün olduğunu hiç birimiz bilemezdik.

Hepimiz birer tırtıldık önce…

Kimimiz, kendi kozamızı yedik...

Kimimiz kozamızda öldük, ‘koza’ bile diyemedik...

Hiç birimiz koza nedir, bilemezdik…

Hepimiz birer tırtıldık önce...

Kimimiz ölüydük daha sonra.

Pek azımız kelebekti bir gün yaşamak için...

Hepimiz tırtıldık ama...

Pek azımız kelebek...

Hepimiz tırtıldık başlangıçta...

Birimiz kelebek....

İlk ölenle, son ölen arasında bir güneş doğumu fark vardı...

Hepimiz tırtıl olarak öldük, sadece birimiz kelebek...

Hepimiz doğan güneşi bir defa gördük,

Birimiz daha mutluydu iki defa ölerek...

SÖZ:

Bazen bir ömür bir gündür

Bazen bir günde hayat biter

Tırtıl kelebek olamasa da

Umudu ona yeter.

Abdullah Özdoğan