(Gereksiz yere kaygılanmak , başarısızlığın nedenlerindendir.)
Bir kör, bir yoksul bir de topal beraber çölde yolculuk yapıyorlarmış.
Yorulmuşlar. Çok da susamışlar. Sonunda küçük bir vaha bulmuşlar. Kendilerini serin sulara bırakmışlar. Doya doya içmişler. Karınları da doyunca suyun kenarındaki ağaçlardan birinin altında uykuya dalmışlar.
Bir süre sonra uykudan uyanan kör ayağa kalkmış. Elini alnına koymuş, ufku süzmeye başlamış ve avazı çıktığı kadar bağırarak :
– Birileri geliyor galiba! demiş. Körün bağırmasıyla kendine gelen yoksul:
– Galiba bizi soyacaklar! demiş. Bütün bunları duyan topal ise tası tarağı toplayıp:
– Hadi hemen kaçalım... demiş.
Bayram Gündoğdu
0 Yorumlar