O kadın senin oldu: derdim değil yalnız bu;

O kadın senin oldu: derdim değil yalnız bu;

Onu eşsiz bir aşkla seviyordum, doğrudur;

Ama, sen onun oldun, yas'a boğdun rûhumu:

Sevgi yok olup gitti, beni kahreden budur.

Bağışlarım, çünkü aşk, suça iter seveni.

Sen onu seviyorsun ben seviyorum diye;

O da benim uğruma aldatıyor ya beni,

Hatırım için razı dostumdaki sevgiye.

Ben seni yitirirsem kaybım aşkımın kârı

Ve onu yitirirsem dostumun kazancı var;

İkisi birleşti de ben yitirdim onları,

Gönlümü almak için bana haç çıkardılar. 

Sevinçliyim yine de: dostumla tek varlığız;

Ne hoş düzen! O kadın beni seviyor yalnız.

William Shakespeare, Sone 42