Benim ömrüm bitince hâlâ yaşıyorsan sen,

Benim ömrüm bitince hâlâ yaşıyorsan sen,

Hoyrat ölüm gömünce kemiklerimi yere,

Talihin cilvesiyle bir göz atmak istersen

Ölmüş dostundan kalan zavallı dizelere,

Karşılaştır hepsini bugünkü yapıtlarla:

Çok gerisindedirler ustaca yazanların:

Onları şiir diye değil aşk için sakla:

Katına çıkamazlar bahtiyar ozanların.

İçinden geliyorsa bana söyle şunları:

“Güçlenseydi dostumun Esin Perisi hele,

“Yaratısı aşardı aşkından doğanları.

“Allı pullu yürürdü yüksek rütbelilerle.

 “Ama o öldü, yeni ozanlar ondan üstün:

“Onlarda sanat dostta aşk okuyorum bugün.”

William Shakespeare, Sone 32