Aslanın pençesini körlet, Zaman ejderi,

Aslanın pençesini körlet, Zaman ejderi,

Doyur dünyayı kendi yavrusunun canıyla;

Kaplanın çenesinden sök o keskin dişleri,

Alevlerden dirilen ankayı yak kanıyla;

İstersen kasırga ol, şen mevsimleri karart,

Rüzgâr kanatlı Zaman; yap aklına eseni,

İstersen dünyayı yık, güzel yüzleri sarart,

Ama en kalleş suçtan alıkoyarım seni:

Sevgilimin yüzünü saatlerinle oyma,

Köhne kalemin onu boğmamalı çizgiye;

Sakın sürüp giderken çirkin izini koyma

Sonraki insanlara güzellik kalsın diye. 

Geçkin Zaman, yapsan da en şom kötülükleri,

Şiirimde sevgilim sonsuz yaşar dipdiri. 

William Shakespeare, Sone 19